Een week later...

13 augustus 2011 - Vlieland, Nederland

Een zo ben je zomaar weer een week verder.  Een week waarin de kinderen weer naar school zijn gegaan, we contact hebben gezocht met Air France voor het reclameren van de onkosten van het verlaten van onze terugvlucht en een week waarin Robert de uitkomst van ons bezoek aan Saba kenbaar heeft moeten maken aan de eilandsraad van Saba. Voor ons vertrek naar Saba hebben wij aangegeven dat er 4 punten waren die voor ons goed (geregeld) moesten zijn om een goed besluit te kunnen nemen; 1) Robert zijn werk en het aanbod van arbeidsvoorwaarden. 2) De scholing van de kinderen, basisonderwijs voor Dagmar en Leander en de peuterspeelzaal voor Flore. 3) Werk voor mij, mag ik daar werken en zo ja zijn er vacatures. 4) En daarnaast de woonruimte, waar en wat voor huizen zijn er beschikbaar. Na aankomst op Saba hebben we een heel druk programma gehad, eigenlijk tot op de een na laatste dag. Robert had sollicitatiegesprekken, ik bezocht de kinderopvang, samen hebben we de basisschool bezocht, we zijn op zoek gegaan naar huisvesting, we hebben met locals gepraat, het ziekenhuis bezocht en gekeken naar de winkels en de kosten van levensonderhoud. Het was net een achtbaan. Dit is leuk, dat is minder, hier kunnen we aan wennen, dat is apart, en zelfs de achtbaan waarin we zaten liep voor Robert en mij niet altijd gelijk op. Na veel gesprekken en overdenken waren we het erover eens dat we zeker het avontuur aan wilde gaan op basis van wat we tot dan toe hadden gezien. Alleen het onderdeel huisvesting bleef achter in het krijgen van een goed gevoel daarover. Wanneer wij de kinderen zouden meenemen in het avontuur Saba moest het gevoel daarover ook goed zijn. Je neemt de kinderen tenslotte weg uit hun eigen veilige omgeving daar moet wel iets tegenover staan. Uiteindelijk zijn we tot de conclusie gekomen dat het gebrek aan een goed en vooral veilig huis voor de kinderen misschien nog wel het belangrijkste punt was. De kinderen kunnen daar niet alleen over straat fietsen en lopen, even alleen naar de winkel of een vriendinnetje is er daar niet bij voor Dagmar. Wanneer de kinderen dan om 1 uur thuis zouden komen uit school (ze worden om half 7 al opgehaald met de -taxi-bus) moeten ze zich wel veilig in en om het huis kunnen vermaken. En dat is nu net het probleem zo'n soort huis hebben ze ons niet kunnen laten zien. Voor ons is de keus nu gemaakt. We gaan niet naar Saba. We vinden dit jammer, wij hadden er echt zin in. Het leven daar, de mensen, de temperatuur, de omgeving, we zagen het allemaal zitten. Oke daar ter plaatse op Saba waren we vast nog wel hindernissen tegen gekomen, en hier thuis hadden we nog verder uit moeten zoeken of het van hieruit mogelijk was om weg te gaan, maar het goede gevoel was er. Maar nu is er een einde gekoemn aan het Saba avontuur. Wij kijken er wel met een goed gevoel op terug. Wij hebben er alles aan gedaan om uit te zoeken of het een avontuur was wat wij als gezin aan wilde gaan. Wij hebben dus ook zeker geen spijt van ons bezoek aan Saba, en voelen ons bevoorrecht om het eiland Saba en haar bewoners te hebben ontmoet. Wij willen graag via deze blog de mensen bedanken die ons gevolgd  hebben en reacties achter hebben gelaten op het blog. Ook de mensen die ons in het dorp aan spreken over onze reis, bedankt voor jullie getoonde interesse. Het fotoboek is in de maak, dus wanneer je meer verhalen wilt horen en foto's wilt zien laat het ons weten, een bakje koffie kunnen we altijd zetten. 

5 Reacties

  1. Marinus Suiding:
    13 augustus 2011
    leuk hoor om dit wat te volgen (na een tip van Rini)
    We komen graag een kopje koffie halen! bij voorkeur op Saba!!!!!
    Groeten Marinus Suiding en Sjhonny

    (Robert kent mij wel inmiddels een beetje)
  2. Wikje:
    13 augustus 2011
    Hallo Antoinet, heb je blog gelezen. Wow wat een avontuur! Jullie hebben je keuze nu goed kunnen maken. En als je je kinderen mee neemt in dit avontuur, moet dat natuurlijk wel goed zijn.
    Helaas is dat op die eilanden toch heeel anders dan op jullie eigen Vlieland.
    Groetjes, Wikje
  3. Lin:
    13 augustus 2011
    Jammer, maar wel begrijpelijk, en ik denk dat er nóg wel een kans zal komen op avontuur. Dan lees ik weer mee :-)
  4. Marcel & Inge:
    13 augustus 2011
    Hallo,

    Jammer dat voor jullie het avontuur geen vervolg krijgt, maar wel heel begrijpelijk!! Wie weet komt er nog een keer een mooi avontuur voorbij...
  5. Rigtje:
    14 augustus 2011
    Skatten! We vinden het heel jammer voor jullie dat het niet door is gegaan, maar misschien komt er nog eens zo'n avontuur voorbij? En we vinden het stiekem ook wel heel fijn dat jullie in de buurt blijven! :-) Wij komen binnenkort een bakje halen en de foto's kijken! Liefs van Rigtje Orf en Silas